Poel of Geelpoot?

Het is al avond op donderdag 11 mei wanneer er een WhatsApp bericht binnenkomt van de groep 'Overmeerse Vogels': "Mogelijke Poelruiter op plasje naast dijk op Aard. Ook roepend gehoord. Fijne snavel, langer dan bv Bosruiter". Iedere zich serieus nemende Overmeerse vogelaar beseft direct dat dit een uitzonderlijk bericht is en een overdaad aan vervolgberichtjes bestookt de chatsessie. Op diverse plaatsen worden motorfietsen, auto's en koersfietsen van stal gehaald om zich met haastige spoed en voorzien van het nodige optisch materiaal naar het ruiterplasje te reppen. Ikzelf ben nogal van het luie en afwachtende type en vind het precies toch een beetje laat om nog naar 'den Aard' te rijden. Ik heb trouwens mijn vader beloofd om de volgende morgen met hem naar de oogarts te rijden. Dus morgenvoormiddag heb ik verlof en moet ik maar om 11u in Lochristi zijn. Dus waarom me nu zorgen maken als ik er de volgende morgen ook kan staan? Het zou moeten lukken zeker dat die Poelruiter morgen zijn ontbijt overslaat vooraleer hij zijn dwaaltocht verder zet? Tijdens mijn gepeins en getwijfel blijven intussen de WhatsApp berichten vlot binnenlopen en wordt ook de eerste foto van 'het beest' gedeeld. Maar het is al wat donker geworden en de foto wordt als 'maar zus en zo' beoordeeld. Ward besluit dan ook maar om de waarneming voorlopig als onzeker in Waarnemingen.be te registreren. Iemand schrijft: "Hopelijk zit ie er morgen nog", een hoop die ik een uur eerder ook reeds had geuit...

De volgende morgen lig ik dan ook al een tijdje te wroeten op het moment dat mijn wekker eindelijk afgaat. Om 7 uur komt alweer het eerste groepsberichtje binnen: "Al iemand gaan kijken deze ochtend?" Ik ben duidelijk niet de enige die verwachtingen koestert deze morgen. Maar ik heb geleerd om te luisteren naar mijn lichaam, een ontbijt mag ik het dus zeker niet ontzeggen, die Poelruiter moet nog maar efkes blijven zitten! Peter en Tseef vinden het de moeite om te melden dat zij al onderweg zijn. Tseef pikt onderweg nog een Zwarte Wouw mee, maar wie kan het wat schelen, zo zijn er zo velen, we willen allemaal die Poelruiter zien!! Dan komt het verlossende bericht: "Poelruiter nog aanwezig!! 100% zeker hoor! Mooie vondst!!!"

Intussen heb ik mijn verrekijker en fototoestel ook ingepakt en ben ik onderweg naar de Ruiterplas. Mijn verwachtingen zijn groot: een lifer en dan nog in het lokale gebied!! Tijdens de rit hoor ik opnieuw enkele berichten binnenkomen, maar veilige chauffeur als ik ben, lees ik ze niet en rijd ik rustig verder richting Uitbergen. Bijna aan de plas gekomen, zie ik Tseef in de tegenovergestelde richting snorren, hij heeft de ruiter duidelijk al getwitcht! Drie minuten later kom ook ik bij het plasje aan. Vooraleer echter de dijk op te gaan, kijk ik nog even de WhatsApp conversatie door en zie dat er precies toch een gezonde twijfel onder de lokale vogelaars is opgetreden: "Werd hier nog optie kleine geelpootruiter onderzocht? ;-)" 

Kleine Geelpootruiter? Wat is dat voor een beest? Is dat niet zo'n steltloper die eens in de honderd jaar als dwaalgast in België wordt gezien? Ik herinner me dat er enkele jaren geleden ook één werd gezien in Zeebrugge en dat daar heel vogelminnend Europa was op afgekomen. Zo'n beest gaat toch niet op een piepklein plasje in het godvergeten Schellebelle komen zitten, zeker? Of heeft die gevleugelde snoodaard de gelijknamige film gezien en is hij benieuwd naar wat daar eigenlijk te beleven valt?

"Toch maar even checken", schrijft Peter. "Heeft er al iemand de sigaar op de rug van de poelruiter gezien?" Ja, Wouter had die al gezien, lees ik ook, maar blijkbaar toch nog twijfel.

Genoeg berichtjes gelezen, tijd om zelf het raadselachtige beest te gaan zoeken.  

Eens op de dijk begin ik meteen de Ruiterplas af te speuren en het duurt niet lang of mijn oog valt op een wat vreemd uitziende Groenpootruiter. Als deze rare snuiter dan ook nog zo vriendelijk is om naast een echte Groenpootruiter te gaan foerageren, ben ik het zeker: dit moet die Poel- of Geelpootruiter zijn. Fier als een gieter neem ik een paar eerste bewijsfoto's. "Die nemen ze me toch al niet meer af", zo denk ik! De stroom aan WhatsApp berichtjes indachtig, besluit ik om één van de genomen foto's te delen met daarbij de vraag: "Is dit em?"

Binnen de drie minuten krijg ik vier antwoorden: "YES", "Idd", "Die staat er mooi op!", maar ook... "Kleine Geelpootruiter!". Dan begint de online discussie pas echt: "Lijkt zo, maar heeft sigaar ipv witte stuit/blokje. Vleugelprojectie ook langer dan staart, zou ook pleiten voor Poelruiter. Kleur van poten wel vreemd..."

En dan komt die, waarschijnlijk grappig bedoelde, smeekbede: "Snel, iemand foto van de rug!" De vraag wordt gevolgd door knipogende en schaterlachende smileys waarmee de schier onmogelijke opdracht wordt gerelativeerd. Maar ik denk: "Da's nu pas es een uitdaging, ziene. Hier wil ik wel graag eens voor gaan!"

Met de nodige bravoure installeer ik mijn camera op het statief en wacht geduldig af tot de vogel me de rug toekeert. Meestal wachten vogelfotografen tot de vogel zich mooi richting lens draait, maar dit is eens iets anders. Alsof de ruiter mijn opzet meteen heeft begrepen, draait hij zich om en begint van me weg te lopen. Ik gebied mijn camera quasi onmiddelijk de ruiter een aantal keer in de rug te schieten. Naïef als ik ben, stuur ik de mooiste van de reeks backshots per WhatsApp door en wacht ik op het verdict.

Mijn geduld wordt niet lang op de proef gesteld. Binnen de minuut volgt de volgende wens van één van de vele vogelkenners die ons WhatsApp groepje rijk is: "Een foto als hij de vleugels uitslaat?" Verdorie, ik sta hier nu al een half uur foto's te trekken voor die mannen en het is nog steeds niet goed? Maar ja, wat ben ik toch een kalf, ze hebben gelijk natuurlijk! Hoe kan je nu de sigaar op de rug zien als de vleugels erover liggen? Dan maar terug mijn oog door de zoeker van mijn Nikon duwen en wachten tot meneer of mevrouw de Ruiter zich nog eens vliegend verplaatst. Ik besluit om eerst mijn toestel op "burst-modus" te zetten zodat ik toch hopelijk één herkenbare bewijsfoto heb als hij opvliegt. Even later wordt mijn geduld beloond. De ruiter vliegt op en ik leg de 3 seconden durende vlucht vast met een tiental foto's. Het is wel ver, maar door op het schermpje van mijn camera in te zoomen op de beelden, kan ik toch de nodige details zien. En...? Ik zie geen sigaar, enkel een bruin gestreepte witte staart, scherp afgelijnd met de bruine rug. Een blokje zoals iemand eerder schreef! Zou het dan toch...? Met bevende handen, deel ik de foto met de WhatsApp groep en wacht ongeduldig de reacties af...